غُلامرضا تَختی (۵ شهریور ۱۳۰۹ – ۱۷ دی ۱۳۴۶) که با عنوان جهانپهلوان تَختی نیز شناخته میشود؛ ورزشکار رشتهٔ کشتی آزاد و همچنین فعال سیاسی اهل ایران بود.وی در بازیهای المپیک ۱۹۵۶ ملبورن توانست پس از امامعلی حبیبی، دومین مدال طلای ورزشکاران ایرانی در بازیهای المپیک را به دست آورد. او با کسب این مدال، به همراه دو نشان نقره که در بازیهای المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی و ۱۹۶۰ رم از آن خود کرد، وی به همراه حسن یزدانی تا اکنون پرافتخارترین کشتیگیران ایرانی در المپیک هستند. تختی همچنین دو قهرمانی و دو نایبقهرمانی در رقابتهای قهرمانی کشتی جهان و همچنین نشان طلای بازیهای آسیایی ۱۹۵۸ توکیو را در دوران فعالیت خود به دست آورد.
او در کشتی پهلوانی و ورزش زورخانهای نیز فعالیت داشت و صاحب بازوبند پهلوانی ایران در سه سال پیاپی بود. تختی همچنین از چهرههای محبوب و مشهور فرهنگ عامهٔ ایرانیان است و در فرهنگ ورزشی ایران، بسیاری وی را نماد «پهلوانی» و «جوانمردی» میدانند. پس از رخداد زمینلرزهٔ بوئینزهرا که ۱۲ هزار کشته و هزاران مجروح در پی داشت، فعالیتهای او و تنی چند از پهلوانان برای امدادرسانی و کمک به زلزلهزدگان؛ موجی از شور و وحدت ملی را در ایران برانگیخت و کمکهای فراوانی برای آسیبدیدگان ارسال شد.